Een week geleden ben ik bij Straatverplegers begonnen. En vandaag ontmoet ik voor het eerst een patiënt. Ik ben opgewonden, enthousiast, maar natuurlijk ook een beetje bezorgd: zal meneer M. mij willen ontmoeten, hoe zal hij op dit contact reageren? Vele vragen tollen door mijn hoofd.
We komen aan bij het rust- en verzorgingshuis waar hij momenteel woont. Hier krijgt hij niet wat hij nodig heeft, maar we hebben geen andere keuze. Dit is momenteel onze enige optie om te voorkomen dat hij op straat belandt. Hij voelt er zich niet op zijn gemak en loopt regelmatig weg.
Het doel van ons bezoek is om met hem naar een IBW (Initiatief voor Beschermd Wonen) te gaan om te zien of er daar plaats voor hem is en die beter aan zijn behoeften beantwoordt.
Bij het rusthuis wacht hij al op ons en lijkt blij dat we met hem op stap gaan. We begroeten elkaar en hij geeft ons onmiddellijk een hand. Hij spreekt geen Frans of Nederlands, maar gebroken Engels. Mijn verwachting van een afstandelijk contact komt dus niet uit. Mijn twijfels en bezorgdheid vervliegen onmiddellijk.
Sinds die dag hebben we vaak geprobeerd een adres te vinden dat beter zijn behoeften dekt. Vergeefs. Hij kreeg geen plaats in deze IBW. De zoektocht is echter uiterst ingewikkeld. Mensen met alcohol-verslaving vinden nu eenmaal veel hindernissen op zijn weg.
Vier maanden na de eerste ontmoeting zijn we hem uit het oog verloren. We hebben contact opgenomen met het daklozennetwerk, maar helaas heeft niemand nog iets van hem vernomen. Vandaag weten we niet of we hem ooit nog zullen terugvinden.
Het verdwijnen van onze patiënten maakt deel uit van ons werk; het is een realiteit die ik heb moeten leren accepteren.
Gaëlle, sociaal werker
Ontroert dit verhaal je?
--
(*) We stellen alles in het werk om het privéleven van onze patiënten en ons beroepsgeheim te respecteren. Maar we willen toch laten zien hoe ze moeten overleven en hoe we samen aan hun herintegratie werken. Daarom verwijderen of veranderen we opzettelijk namen van plaatsen en personen - en geven we belevenissen een andere context. Tussen de foto’s en de verhalen bestaat geen enkele directe band.